Kunstenaars het die vermoë om ons nuut te laat kyk na die bekende. Ons wil jou nooi om deur die lens van gedigte jouself oop te stel vir ’n nuwe perspektief op Christus.
Indien jy nie vaardig is met die lees van gedigte / prosa nie, kan jy die volgende refleksie probeer:
- Lees die gedig ’n paar keer deur
- Identifiseer die woorde / frases wat, vir watter rede ookal, jou aandag trek
- Reflekteer op die moontlike redes waarom hierdie frases met jou resoneer
- Waarheen nooi hierdie gedig jou?
- Hoe verruim dit jou perspektief oor Christus?
- Wat wil jy nou sê of doen?
Corpus Christi
– Sheila Cussons –
Eensaam vol poësie hoor ek die wind
in die hoë wilde populiere wat donker tuimel
teen ’n helder naglug, en druppels
skuins reën sketter teen die ruite
en ek raak los in my soos die geurende grond los
en vol wit wuiwende lelies
en als is blink en donker en rusteloos en soet.
Wat ruis in die donker flikkerende bome
in die wind, en glans in die driftige vlae
van die reën, roer in die wortel, stoot
in die sap? — besige Christus, Jy.
Hoe kon ek jou ooit misgekyk het
die sin van dié stuwing gemis het
en so afwesig gestaar het na my?
Bethlehem
– Rien Joubert –
As Bethlehem net nader was
dalk iewers in die land…
dan sou ons vir die Kindjie as geskenke vat
offers uit ons seerkryland, want,
nêrens anders ruik die reën so soet nie…
kom lê die herfs as roes nie…
En as die son ons oor die blou see groet,
dan breek die sonneblom sy goudpot oop
en laat my land sy goud as offer
tot by die Lam se voetjies loop.
Dan kniel ons hier in Afrika
soos herders lank terug
by doringvure wat die nag verlig.
En vir die Kindjie in die krip
word daar pasellas uitgehaal:
‘n heuningkoek, laventelbos
‘n sonneblom, ‘n velkaros…
Die wyses onder ons
sou vir die Kind ‘n kaartjie los,
‘n dankie vir ons reënboogland,
vir roesrooi Kalahari-sand,
pers vygies teen ‘n duin se kant,
en God se Kerskind vlam wat brand
in elke hart in hierdie land.
The Opening of Eyes
– David Whyte –
That day I saw beneath dark clouds
the passing light over the water
and I heard the voice of the world speak out,
I knew then, as I had before
life is no passing memory of what has been
nor the remaining pages in a great book
waiting to be read.
It is the opening of eyes long closed.
It is the vision of far off things
seen for the silence they hold.
It is the heart after years
of secret conversing
speaking out loud in the clear air.
It is Moses in the desert
fallen to his knees before the lit bush.
It is the man throwing away his shoes
as if to enter heaven
and finding himself astonished,
opened at last,
fallen in love with solid ground.
From Songs for Coming Home (Many Rivers Press, 1984).
Holy Spirit
– Hildegard of Bingen (1098–1179) –
Holy Spirit, bestowing life unto life,
moving in All.
You are the root of all creatures,
washing away all impurity,
scouring guilt,
and anointing wounds.
Thus you are luminous and praiseworthy, Life,
awakening, and re-awakening all that is.